Sintra: de Efteling in real life

Sintra.  Eens in zijn geschiedenis het gouden Eden genoemd. Anderen noemen het: het sprookjes paradijs op aarde. Ik noem het: de Efteling in Real Life. Sintra. Een klein Portugees dorpje in de bergen, 30 km ten noordwesten van Lissabon. Sintra. Majestueus, sprookjesachtig, vol dromen en prachtig in zijn eenvoud. De ideale plek voor avontuur. De ideale plek om te verdwalen.

Het verhaal van Marco en Claudia

Haar naam was Claudia (zoals in cloud). Zijn naam Marco. Beiden 23 jaar oud en wonend in Zwitserland. We hebben drie uur lang zitten praten. Ze hebben zelfs hun laatste bus gemist en moesten een taxi nemen. Maar wat was het dat waard.

We hebben het gehad over de economie van Europa, over de dienstplicht in Zwitserland, Facebook, Twitter en andere social media en natuurlijk over onszelf.

Ze vertelden ons dat ze elkaar vijf jaar geleden ontmoet hadden in een pub in Zwitserland. Zij was met een groepje vriendinnen. Hij met een groepje vrienden. Zij studeerde net en hij zat bij het leger.
Zij en haar vriendinnen hadden een fles wijn besteld maar hadden geen kurkopener. Hij had een leger zakmes en dus een kurkentrekker. Zij ging hem om hulp vragen. Hij hielp haar NIET.

Het gesprek van de dag NO. 2

Op de een of andere manier ontmoeten Sanne en ik als we samen zijn de meest interessante mensen. Vandaag drie stuks maar liefst. Nou eigenlijk 7 personen, maar drie gesprekken in totaal. Drie totaal verschillende gesprekken. Allemaal op hun beurt fantastisch. Allemaal op hun beurt uniek.

Terug naar de plaats delict

Terug naar de plaats delict. Niet helemaal wat je zou verwachten of wat verstandig zou zijn om te doen. Naar Baixa gaan stond ook niet op ons programma. Toch spendeerden we daar het grootste gedeelte van de dag. We begonnen echter op een totaal andere plaats, namelijk: Zoológico Jardim.

Het gesprek van de dag NO. 1

Het is twee uur 's middags. We, Sanne en ik, zitten in een eettentje in Lissabon*. Voor ons staan twee grote kommen spinazie soep, een luxe broodje kip-kalkoen en een luxe broodje mozzarella en tomaat. Twee glazen verse, ijskoude, jus d'Orange waarin je het vruchtvlees kunt zien drijven bevinden zich ook op onze tafel. De vier persoonstafel waar we even op moesten wachten, maar waar we dan nu toch eindelijk met zijn tweeën zitten te genieten van onze omgeving en natuurlijk ons eten. We zijn midden in een gesprek als er een dienblad voor de stoel naast ons wordt neergezet op onze tafel. 'blablablablabla.' Horen we. Een vrouw vraagt ons iets in het Portugees. 'Uh sorry?' reageren wij. 'Oh Sorry! Are these free?' vraagt ze. Twee vriendelijke donkere ogen kijken ons aan vanuit een gebruind gezicht. Haar lippen zijn rood gestift. Haar grijze haar opgestoken. 'Yeah, they are free.' 'May I sit here?' Vraagt ze. Haar stem is even warm en vriendelijk als haar ogen. We knikken.

Beroofd

Ga je acht dagen naar Lissabon, verwacht je dan dat je op de vierde dag al op het politie bureau zit? Nee. Maar het gebeurde. Daar zaten we dan, op het politie bureau, twee meiden van zestien en zeventien in een voor hun onbekende stad om aangifte te doen van diefstal. Ja. Diefstal ja.

Via verkeerd en op naar de club!

Op de planning van vandaag: Parque des Nacões. Volgens de reisboekjes een van dè hoogtepunten van Lissabon. Volgens ons een gewoon hoogtepunt van Lissabon. Parque des Nacões is de plaats waar Vasco da Gama 500 jaar eerder zijn reis naar India begon en waar tevens een gigantisch aquarium en een science museum ligt. Je kunt dus kiezen tussen een science museum en een gigantisch aquarium. Wat kies je? A. Je gaat naar het aquarium. B. Je gaat naar het sciencemuseum. C. Je gaat naar allebei. D. Je loopt verkeerd, komt daar pas na 20 minuten zwoegen in de brandende zon achter, moet terug lopen en hebt vervolgens geen tijd meer om naar het aquarium of het sciencemuseum te gaan.

Artistieke Dora the Explorer

Op dit moment zit ik op een onbekend plein, correctie, op een voor ons onbekend plein, midden in Lisboa. De zon staat op het punt om onder te gaan en de laatste stralen doen de marmeren beelden oplichten. Maar het enige dat ik kan denken is: 'Oh god, als mijn jurk nu maar niet afzakt.' 

Het einde/begin van het begin

Waar zal ik beginnen? Waarschijnlijk bij het begin. Nee wacht, laat ik beginnen bij het einde.

Bij onze eindbestemming: Portugal. 

Het prachtig mooie Lissabon om precies te zijn.