Winterwandeling

Sleigh bells ring, are you listening
In the lane, snow is glistening
A beautiful sight, we're happy tonight
Walking in a winter wonderland

Banaroo - winterwonderland

Yellow You's eerste Vlog

Oh yeah. Je leest het goed. Yellow You's eerste vlog. Ons tijdperk is nu eenmaal een extreem visueel tijdperk en soms heeft het zijn voordelen en soms zijn nadelen. Maar ik kon natuurlijk niet achterblijven, dus na lang wikken en wegen, heb ik besloten toch maar eens een vlog te proberen. Op wat inzoomprobleempjes na (vergeet nooit om weer uit te zoomen nadat je hebt ingezoomd, want voor je het weet heb je alleen een neus in beeld) ben ik blij met het resultaat. 

Dus ik zou zeggen: Veel kijk plezier, and let me know wat je ervan vond! 

https://www.youtube.com/watch?v=sanN_e4Ngg0&list=UUlQO8LoOE3XoNltRc9Zmlpw

November Favorieten

November is voorbij en december is begonnen. Voordat we beginnen aan de kerst voorbereidingen, wintertruien shoppen en pepernoten eten, wil ik toch nog even stil staan met wat november ons allemaal heeft gebracht. Naast een hoop stress, bracht deze maand me ook mijn zeventiende verjaardag, ontzettend mooie zonsondergangen, nieuwe vriendschappen en ook een paar nieuwe lievelingsproducten. Mijn november favorieten, van nagellak tot doucheschuim, hier voor jullie op een rijtje. Enjoy!

Back to Basic: Brieven

Brieven. Pen en papier. Woorden van inkt, ik word er spontaan poëtisch door. Ik houd van brieven en van kaarten. Niets is leuker dan een verjaardagskaart op mijn verjaardag of een brief van een vriend uit een ver land. En brieven schrijven, well that's amazing too. Nu mijn vriendin S in Amerika zit, heb ik eindelijk een goede reden gevonden om een lange brief te schrijven. Dus ik trok alles uit de kast en spendeerde een hele middag omringt door briefpapier, pennen, stickers, stempels en postzegels. Welkom in de 21ste eeuw.

Help! Examenstress enzo

Ik kom thuis, grijp een appel, zeg hoi tegen mijn ouders en storm direct door naar boven. Boven aangekomen gooi ik mijn tas in de hoek en neem ik gelijk plaats achter mijn bureau. Geen tijd om hem uit te pakken, geen tijd om eerst iets leuks te doen. Want tijd is geld. Of in dit geval, tijd is een goed cijfer. Hoera hoera, de examenperiode is weer begonnen. 

Happy Halloween

31 oktober. Halloween. De tijd dat de spoken uit de huizen komen, de heksen hun brouwseltjes brouwen en de doden opstaan uit hun graven. In Nederland doen we eigenlijk niet zo veel aan Halloween. Waarom niet is me een raadsel, vandaar dat ik ook mijn eigen Halloweenfeestje hield. Happy Halloween!

Avonturen in Algarve

Aaah *zucht* zonsopgangen, zonnebaden, rondlopen in zomerjurkjes en mijn lichaamsgewicht aan ijsjes eten. Op vakantie in de herfstvakantie met als eindbestemming Portugal. Portugal met haar  witte stranden, blauwe zeeën, temperaturen van boven de 25. Op vakantie naar de Algarve met alles erop en eraan.

Strike a Pose!

Ja, zo ja, ja mooi! Goed, ja, je handen iets naar voren. Kin omhoog. Yes. Top! Nog een keertje. Ja mooi! Super! Een flits verlicht de ruimte. De visagiste rent rond met een kwast en poeder. Het model striked a pose. De foto wordt genomen en wij buigen ons over het scherm om hem te bekijken. Welkom op een fotoshoot.

Awesome Autumn

4 oktober: dierendag. Dierendag staat in het teken van het verwennen van dieren en het houden van dieren. Alle dieren. Dus ook insecten, spinnen en andere enge/gevaarlijke/gewoon smerige beesten. Als er iets is wat mijn kleine zwarte monster leuk vindt, dan is het wandelen. En niet zomaar wandelen, je zou het beter een soort van zwerven kunnen noemen. Dus dat is wat we vandaag deden, twee uur lang door de bossen zwerven en kijk eens wat ik daar aantrof.. kale bomen, paddenstoelen, dennenappels en zelfs een elfenbankje. Ja, dames en heren, de herfst is begonnen.

Project: Gaaf Leven!

We hebben allemaal die ene vriendin die het ene gave ding doet na het andere gave ding. Zo ook ik. Mijn lieve vriendin D. maakt de ene coole gebeurtenis na de andere mee. Zo is ze wezen surfen in de zomervakantie en kreeg ze gratis lessen omdat de surfleraar een oogje op haar had. Dit ontkent ze trouwens hevig, maar de arme stakker stuurt haar nog steeds elke dag een facebookberichtje met de vraag hoe het met haar gaat en wanneer ze terug komt. Ze is naar een concert geweest en ving daar de drumstokken van de drummer. Kreeg laatst tijdens onze lunch samen, haar lunch cadeau omdat ze de miljoenste klant was en heeft ze nog niet zo lang geleden shop tegoed gewonnen bij America Today.

En toch kreeg ik vandaag een whatsappje met daarin: 'Yaans, kom snel terug naar school, ik mis je! Mijn leven is zoooo saaai!'

Zelfs D. die een leven heeft dat je zo, zonder aanpassingen, kunt veranderen in een filmscript, heeft er last van. Van het mijn leven is zo saai zeur syndroom. En D. is niet de enige...

The Color Run 2014

Vorige zaterdag was het weer zover. De Color Run. Een van de grootste en kleurrijkste hardloopevents van Nederland en wij waren erbij!

Wat was het weer heerlijk. De kleuren, de mensen, de muziek en de stemming. Een van de dingen die ik zo leuk vind aan festivals is hoe aardig iedereen voor elkaar is. Op festivals wordt er niet in ik gedacht, maar in wij. Het maakt niet uit wie je bent of hoe je danst, of je fantastisch zingt of juist knetter vals, je doet het samen en daar draait het om. Ook bij de Color Run was dat het geval. Van het samen starten tot het samen finishen. Het samen kleur gooien en het samen feesten. En dat we geld ophaalden voor een goed doel is ook mooi meegenomen.

DIY: BirthdayCard

Eergisteren werd mijn lieve vriendin S. achttien. Big big Party! Één probleem: wat geef je haar? Je wilt natuurlijk een ontzettend leuk en origineel cadeau geven. Iets dat ze fantastisch vindt en niet iets dat je eigenlijk standaard cadeau doet, zoals een stropdas op Vaderdag. Ik heb een week lang gepiekerd en gepeinsd en toen ineens had ik het. In een creatieve bui kreeg ik een geweldig idee. Een verjaardagskaart, maar dan net even iets anders.

BlogLovin

Follow my blog with Bloglovin

Kaft Kwesties

Daar zit je dan. Midden in de kamer omringt door stapels boeken, rollen kaftpapier en plakband, drie scharen en een watervaste stift. Etiketten en ducktape liggen verspreid over de vloer. Het is een feit. De zomervakantie is voorbij, het is tijd voor het echte werk. 

Guilty Pleasures: Music Edition NO. 1

Guilty Pleasures. Of het nu chocola is of abrikozen in honing. Abba of Bon Jovi. Iedereen heeft Guilty Pleasures. Onze stiekeme, meestal foute, pleziertjes. Iedereen kent ze, iedereen heeft ze en dit zijn die van mij. 

Dagje ambassade

Om half tien ’s ochtends stonden twee meisjes voor de Nederlandse ambassade in Lissabon. De wind speelde met hun jurkjes, waaide hun haar in de war. Het plan was om even naar de ambassade te gaan en het nooddocument op te halen. Gewoon even tien minuutjes. Naar binnen en naar buiten. Zoals je doet bij een festival toilet of een stinkend gymlokaal. Gewoon even snel. Ze gingen de ambassade binnen om half tien ’s ochtends en verlieten hem om twee uur ’s middags. Zonder nooddocument.

Gesprek van de dag NO. 3

Haar naam is Maria. Geboren in Amsterdam, verhuist naar de Canarische eilanden, gereisd naar Barcelona en nu staat ze hier. In Sintra. Tegenover ons.

Sintra: de Efteling in real life

Sintra.  Eens in zijn geschiedenis het gouden Eden genoemd. Anderen noemen het: het sprookjes paradijs op aarde. Ik noem het: de Efteling in Real Life. Sintra. Een klein Portugees dorpje in de bergen, 30 km ten noordwesten van Lissabon. Sintra. Majestueus, sprookjesachtig, vol dromen en prachtig in zijn eenvoud. De ideale plek voor avontuur. De ideale plek om te verdwalen.

Het verhaal van Marco en Claudia

Haar naam was Claudia (zoals in cloud). Zijn naam Marco. Beiden 23 jaar oud en wonend in Zwitserland. We hebben drie uur lang zitten praten. Ze hebben zelfs hun laatste bus gemist en moesten een taxi nemen. Maar wat was het dat waard.

We hebben het gehad over de economie van Europa, over de dienstplicht in Zwitserland, Facebook, Twitter en andere social media en natuurlijk over onszelf.

Ze vertelden ons dat ze elkaar vijf jaar geleden ontmoet hadden in een pub in Zwitserland. Zij was met een groepje vriendinnen. Hij met een groepje vrienden. Zij studeerde net en hij zat bij het leger.
Zij en haar vriendinnen hadden een fles wijn besteld maar hadden geen kurkopener. Hij had een leger zakmes en dus een kurkentrekker. Zij ging hem om hulp vragen. Hij hielp haar NIET.

Het gesprek van de dag NO. 2

Op de een of andere manier ontmoeten Sanne en ik als we samen zijn de meest interessante mensen. Vandaag drie stuks maar liefst. Nou eigenlijk 7 personen, maar drie gesprekken in totaal. Drie totaal verschillende gesprekken. Allemaal op hun beurt fantastisch. Allemaal op hun beurt uniek.

Terug naar de plaats delict

Terug naar de plaats delict. Niet helemaal wat je zou verwachten of wat verstandig zou zijn om te doen. Naar Baixa gaan stond ook niet op ons programma. Toch spendeerden we daar het grootste gedeelte van de dag. We begonnen echter op een totaal andere plaats, namelijk: Zoológico Jardim.

Het gesprek van de dag NO. 1

Het is twee uur 's middags. We, Sanne en ik, zitten in een eettentje in Lissabon*. Voor ons staan twee grote kommen spinazie soep, een luxe broodje kip-kalkoen en een luxe broodje mozzarella en tomaat. Twee glazen verse, ijskoude, jus d'Orange waarin je het vruchtvlees kunt zien drijven bevinden zich ook op onze tafel. De vier persoonstafel waar we even op moesten wachten, maar waar we dan nu toch eindelijk met zijn tweeën zitten te genieten van onze omgeving en natuurlijk ons eten. We zijn midden in een gesprek als er een dienblad voor de stoel naast ons wordt neergezet op onze tafel. 'blablablablabla.' Horen we. Een vrouw vraagt ons iets in het Portugees. 'Uh sorry?' reageren wij. 'Oh Sorry! Are these free?' vraagt ze. Twee vriendelijke donkere ogen kijken ons aan vanuit een gebruind gezicht. Haar lippen zijn rood gestift. Haar grijze haar opgestoken. 'Yeah, they are free.' 'May I sit here?' Vraagt ze. Haar stem is even warm en vriendelijk als haar ogen. We knikken.

Beroofd

Ga je acht dagen naar Lissabon, verwacht je dan dat je op de vierde dag al op het politie bureau zit? Nee. Maar het gebeurde. Daar zaten we dan, op het politie bureau, twee meiden van zestien en zeventien in een voor hun onbekende stad om aangifte te doen van diefstal. Ja. Diefstal ja.

Via verkeerd en op naar de club!

Op de planning van vandaag: Parque des Nacões. Volgens de reisboekjes een van dè hoogtepunten van Lissabon. Volgens ons een gewoon hoogtepunt van Lissabon. Parque des Nacões is de plaats waar Vasco da Gama 500 jaar eerder zijn reis naar India begon en waar tevens een gigantisch aquarium en een science museum ligt. Je kunt dus kiezen tussen een science museum en een gigantisch aquarium. Wat kies je? A. Je gaat naar het aquarium. B. Je gaat naar het sciencemuseum. C. Je gaat naar allebei. D. Je loopt verkeerd, komt daar pas na 20 minuten zwoegen in de brandende zon achter, moet terug lopen en hebt vervolgens geen tijd meer om naar het aquarium of het sciencemuseum te gaan.

Artistieke Dora the Explorer

Op dit moment zit ik op een onbekend plein, correctie, op een voor ons onbekend plein, midden in Lisboa. De zon staat op het punt om onder te gaan en de laatste stralen doen de marmeren beelden oplichten. Maar het enige dat ik kan denken is: 'Oh god, als mijn jurk nu maar niet afzakt.' 

Het einde/begin van het begin

Waar zal ik beginnen? Waarschijnlijk bij het begin. Nee wacht, laat ik beginnen bij het einde.

Bij onze eindbestemming: Portugal. 

Het prachtig mooie Lissabon om precies te zijn.